Przy zakładaniu spółek, przedsiębiorcy coraz częściej sięgają do formy spółki komandytowej. Atutem jest jej forma odpowiedzialności. Uczestnikami spółki komandytowej jest komplementariusz i komandytariusz. Zakładając spółkę czeka nas jednak szereg wymogów, a jednym z ważniejszych jest wymóg zawarcia umowy spółki komandytowej w formie akty notarialne.
Akty notarialne stanowiące umowę po wpisie spółki do rejestru są podstawowymi aktami regulującymi jej strukturę.
Kodeks spółek handlowych podaje elementy obligatoryjne umowy spółki komandytowej. Umowa musi zawierać informacje o:
1. firmie i siedzibie spółki,
2. przedmiocie działalności spółki,
3. czasu trwania spółki (w przypadku określenia),
4. oznaczenia wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość,
5. oznaczenia kwotowego zakresu odpowiedzialności każdego komandytariusza wobec wierzycieli (tzw. suma komandytowa).
Umowa spółki musi określać przedmiot świadczenia (aportu), gdy wkładem komandytariusza w całości lub w części jest świadczenie niepieniężne, jego wartość oraz osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie.
Dlaczego akty notarialne odgrywają tak znaczącą rolę w przypadku spółki komandytowej?
Umowa spółki powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Wymóg ten dotyczy spółki komandytowej z wielu powodów. Głównie z takiego, że umowa spółki określa najistotniejsze elementy z punktu widzenia obrotu, tj. firmę, siedzibę, przedmiot działalności, a także sumę komandytową.
Nie bez znaczenia jest dla wierzycieli oznaczenie wkładów każdego ze wspólników. Wkłady oznaczone (umówione) stanowią przede wszystkim o stosunkach wewnętrznych, a mają to istotne znaczenie, ponieważ realizacja celu odbywa się przez wniesienie wkładu. Ponadto stanowią informację dla osób trzecich o zobowiązaniu wspólników wobec spółki.
Notariusz
Akt notarialny sporządzony przez notariusza lub jego zastępcę powinien być przyjęty i odczytany w obecności wszystkich wspólników albo ich pełnomocników. Funkcjonuje w tym przypadku zasada jedności miejsca i czasu aktu. W sytuacji, gdy umowa spółki byłaby zawierana przez pełnomocników, powinni mieć oni pełnomocnictwo w formie aktu notarialnego.
W literaturze przedmiotu wystąpiła różnica poglądów, co do tego, czy wymaganą formę aktu notarialnego należy nadać wszystkim postanowieniom umowy spółki, czy też tylko tym, które odnoszą się do stosunków między komplementariuszami a komandytariuszami.
Artykuł powstał w oparciu o materiały znalezione na notariuszadamrobak.pl
